24. Niets doen laat je nadenken.

24. Niets doen laat je nadenken.

Ik ben terug van weggeweest. Het heeft een tijd geduurd, maar hier is dan weer een nieuwe column. En hij is vrij persoonlijk. Het frustreerde me dat ik al een tijd niets had geschreven, vooral omdat ik heel goed wist waaróver ik wilde schrijven, maar niet zeker wist of het wel verstandig was om het te publiceren. En toch ga ik het nu doen, niet alleen voor mezelf om het van me af te schrijven, maar ook omdat het misschien een boodschap kan zijn naar anderen toe.

De afgelopen maanden heb ik een rottijd gehad. Zoals ik in mijn vorige column al zei; verandering is moeilijk. En dat heb ik geweten. Er is zoveel gebeurd, te veel eigenlijk, dat het me allemaal een beetje teveel werd. Zo eigenwijs als ik ben, vraag en zoek ik geen steun, maar probeer ik het zelf op te lossen. Geloof mij, dat werkt niet. De afgelopen tijd ging was ik een emotioneel wrak, een zielig hoopje mens, dat met d’r ziel onder de arm rondliep. Mensen zagen dat het niet goed ging, maar blijven lachen, terwijl ik me ondertussen nog 10 keer slechter voelde. Uiteindelijk heb ik mijn ego aan de kant kunnen zetten en hulp gezocht. Conclusie: Overspannen/ burn-out.

Ik wist het misschien al wel, maar om daadwerkelijk van de dokter te horen dat je thuis moet blijven omdat je overspannen bent, komt wel hard aan. Niet omdat ik het niet wilde aannemen, want ik wist dat het de juiste stappen waren richting verbetering, maar om het feit dat je bij jezelf gaat nadenken hoe het zover heeft kunnen komen.

Oke, twee weken thuis zitten en rustig worden. Maar wat daarna? De eerste week thuis zitten was een ramp. Niets doen laat je nadenken, en mijn hoofd liep al over. Samen met de dokter besloten dat ik nog een week thuis bleef. Na de eerste week ging het wat beter. Mijn drang om te schoonmaken en opruimen werd iets minder en elke dag zocht ik leuke dingen op. Dat laatste was trouwens een rib uit mijn lijf, want 3 weken niet werken, is 3 weken ‘therapeutisch winkelen’ in mijn wereld.

Na die 3 weken ben ik langzamerhand weer begonnen met werken. Rustig opbouwen, zonder druk, zonder deadlines, weer even in het ritme komen. We zijn nu 6 weken verder en het gaat allemaal goed. Ik ga weer met plezier naar me werk, heb de slappe lach met collega’s en mijn neurotische schoonmaakgedrag is een stuk minder. Ik kan thuis weer relaxen, en mijn god, wat heb ik dat gemist.

Ik ben ontzettend blij met alle steun die ik van iedereen heb gekregen en dat ik niet voor gek word verklaard. Ik had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen, maar sommige dingen kun je niet alleen. Ik krijg nu professionele hulp om weer de sterke vrouw te worden die ik hiervoor was, misschien nog wel sterker. Ik schaam me er niet voor, ik denk juist dat iedereen het goed zou doen. Ik leer zo ontzettend veel. Deze ervaring kan ik niet alleen nu gebruiken, maar ook in andere situaties als ik straks 30,40 of 50 ben. En op dit moment kan het me weinig schelen wat mensen er over denken, ik weet dat ik dit altijd in mijn voordeel zal werken.

Ik ben er nog niet, maar ik ga zeker de goede kant op. Soms moet je je ego aan de kant zetten en laten zien dat je het niet alleen kant. Het is niet erg om toe te geven dat het soms niet goed gaat. Iedereen is een mens en iedereen zal je begrijpen.

Morgen ben ik jarig en ik ga vannacht proosten op het feit dat vanaf nu alles alleen nog maar beter zal worden!

Continue reading →

23. Verandering is moeilijk.

23. Verandering is moeilijk.

De afgelopen tijd is mijn leven drastisch verandert. Ik woon nu alleen en ik merk dat ik toch wel moet wennen hieraan. Alleen zijn vind ik soms heerlijk, maar ik heb soms momenten dat ik me ook daadwerkelijk heel erg alleen voél. Ik word onrustig en ga dan schoonmaken of opruimen om maar iets te kunnen doen. En als ik daar mee bezig ben, realiseer ik me dat ik geen schoonmaakmuts wil zijn, en ga ik weer zitten. Het is wennen, heel erg wennen. Verandering is moeilijk voor een mens, en ook wel voor mij.

Ik besef nu heel goed dat ik écht volwassen ben. Ik vond mezelf al snel volwassen geworden met een baan, de ervaring van samenwonen, eigen auto en dan nu ineens ook mijn eigen huis. Ik heb het gewoon allemaal bereikt, ik ben razendsnel in ‘de grotemensenwereld’ terechtgekomen. Ik wist het wel, maar door de momenten dat ik alleen ben, besef ik het ook heel goed.

Momenten die belangrijk voor mij en mijn leven zijn, laat ik vereeuwigen op mijn lichaam. Het is een herinnering voor mij en draag het via een tattoo altijd bij me. Op de binnenkant van mijn rechter bovenarm staat ‘Love & Hope’ omdat ik vind dat je niet zonder liefde en hoop door het leven kunt gaan. Ieder mens heeft natuurlijk liefde nodig, maar ook hoop, om vooruit te blijven kijken en doelen voor ogen te hebben. Een stukje bewustwording is het ook wel. Ik heb ook een eigen ontwerp laten zetten dat symbool staat voor het feit dat ik ben afgestudeerd. Het was een moment dat je iets afsluit en tegelijkertijd een nieuwe fase in het leven hebt bereikt. Een tattoo die ook belangrijk is voor mij staat op mijn linker onderarm: No fear.

Het belangrijkste om veranderingen in het leven aan te kunnen, is je angsten los te laten. Niemand kan terug in de tijd om dingen te veranderen, maar je kunt er wel voor zorgen dat dingen anders eindigen. En als dat betekent dat je dingen moet veranderen in je leven, en dan moet je je angsten los kunnen laten. Soms is het nodig dat de tranen die je laat vloeien je ogen schoonwassen, zodat je een betere, heldere kijk op het leven krijgt.

Ik doe m’n best om angsten in het leven los te laten, want alleen dan ontwikkel je verder en kun je meer bereiken. Haal alles uit het leven en vecht voor jouw dromen. Wees zelfs de grootste verandering aan een beter leven. Er komt ooit een eind aan het leven, en alles wat je hebt mee gemaakt, schiet is een sneltrein vaart voorbij. Zorgt er voor dat het het waard is om te zien.

Continue reading →

22. Oprechte liefde luistert teder.

22. Oprechte liefde luistert teder.

Het is januari 2012. Mijn god, we leven gewoon in 2012. Twaalf jaar geleden hadden we nog het millennium en waren er mensen bang dat de wereld verging. Ook de Maya´s voorspelden dat de wereld in 2012 tot een eind zou komen, maar we zijn er nog steeds. We helpen de wereld wel een beetje naar de klote, maar wat wil je? De wereld verandert in een razend tempo.

We leven vandaag de dag in een wereld waar de plaszak van de NS voorpaginanieuws is, en waar een geswaffelde vrouw een schadeclaim van 95 miljoen ontvangt. De tijd dat mensen geraakt worden door de dood van Kapitein Iglo en Dennis en Valerio op televisie elkaars vlees opeten. Anno 2012 is alles mogelijk, maar nog steeds is voor veel mensen homoseksualiteit taboe, want ´dat hoort niet´.

Seksualiteit, in welke vorm dan ook, blijft een gevoelig onderwerp. Meer en deel van de mens krijgt op een bepaalde leeftijd gevoelens voor het andere geslacht, maar hoe zit het met mensen die homoseksueel zijn, of van zowel mannen als vrouwen houden? Gelukkig woon ik in een land dat homoseksualiteit grotendeels heeft geaccepteerd. Met alle respect voor de verschillende religies, maar ik geloof niet dat je je leven volgens regels en voorschiften uit een boek moet leiden. Wie heeft er ooit bepaald dat mannen en vrouwen samen horen te zijn? Leef altijd vanuit het hart en vertrouw en volg je gevoel.

Ik ben er van overtuigd dat iedereen in zijn omgeving ten minste één iemand ken die niet heteroseksueel is. En de mensen die zeggen dat dát bij hem of haar niet het geval is, weet het ook echt niet, of wíl het niet weten.  En vooral het laatste baart me zorgen. Hoe kan het toch zijn dat iemands gevoel, dat wat altijd te vertrouwen is, niet geaccepteerd wordt. Soms kan ik de mens niet begrijpen.

Iedereen komt in een fase in het leven waar je jezelf en je seksualiteit gaat ontdekken. Alles is spannend en nieuw en de één experimenteert wat meer dan een ander. Voor iedereen die stoeit met zijn seksualiteit; volg je hart. En als je nu niet de kans hebt of krijgt om het te ontdekken, er zal echt een juist moment komen. Haast je niet om iets zeker te weten, neem je tijd en doe het op jouw manier waarbij je je prettig bij voelt.  Iemands seksualiteit staat vaak centraal in het leven, maar de ‘coming out’ en het ontdekken van je eigen seksualiteit is iets dat je je hele leven meedraagt en laat weten dat je bestaat. Ik hoop echt dat er een dag komt, waarbij het niet ‘anders’ is als je homo of biseksueel bent. Nog steeds lijkt het wel alsof het een soort van taboe is, ook al beweert iedereen van niet. Uiteindelijk hoort het niet uit te maken of jouw liefde voor een man of vrouw is, zolang je jezelf gelukkig kan noemen en de ander jou ook gelukkig maakt. Oprechte liefde luistert teder.

Continue reading →

21. Seks en meer.

21. Seks en meer.

Zodra een gesprek over seksualiteit, seks of sensualiteit gaat, is iedereen in de ruimte ineens geïnteresseerd. En alles wat te maken heeft met seksualiteit of sensualiteit, máákt een mens ook interessant. Mannen praten vooral over seks en lust, terwijl vrouwen diepgaande gesprekken voeren over seksualiteit en alles wat daar bij komt kijken. Voor veel vrouwen draait het niet alleen om de lust, maar voornamelijk om de liefde. Veel mensen zien niet dat seks en liefde twee totaal verschillende dingen zijn, maar samen iets heel moois vormen.

Een vrouw is zich heel goed bewust van haar eigen sensualiteit en zal zich op een of andere manier altijd vrouwelijk willen voelen. Hoge hakken, nagellak, mooie make up, of een kledingstuk, het is voor iedereen anders. Voor een vrouw is dit goed voor haar eigen zelfverzekerdheid, je voelt je fijn in je eigen vel. Mannen vergeten vaak dat een vrouw dit vooral voor zichzelf doet en niet om door hen als lustobject gezien te worden, want hoe je het wendt of keert, als een man een vrouwelijke en zelfverzekerde dame ziet, heeft hij haar binnen 10 seconde met de ogen uitgekleed. Weet dat als iemand zich bewust is van zijn of haar eigen sensualiteit, er mooie momenten zullen ontstaan.

Seksualiteit en sensualiteit zijn ingrediënten die horen bij liefde. Samen is het een aanvulling op een geweldige band die je met iemand kan hebben, naast vertrouwen, eerlijkheid, humor, aantrekkingskracht en zorgzaamheid. Ik geloof dat als je één van deze eigenschappen niet meer hebt in een relatie, dat de liefde snel over zal gaan. Blijf elkaar verrassen, zeker als een relatie een dipje heeft. Seks zorgt dat spanningen verdwijnen, liefde veroorzaakt het, dat is het verschil tussen liefde en seks.

De verschillen tussen mannen en vrouwen wordt zichtbaar groter als het over seks gaat. Vrouwen praten over gevoelens, emoties en soms zelfs al over liefde, terwijl mannen het over cupmaat, bilomvang en techniek hebben. Vrouwen hebben een reden nodig voor seks, mannen alleen een plaats. Dat bewijst maar weer eens dat we echt in verschillende werelden leven, maar gek genoeg kan merendeel van de bevolking niet zonder elkaar.

Stiekem ben ik benieuwd hoe vaak mijn column zal worden aangeklikt als men de titel ziet staan: Seks en meer. Ook ben ik benieuwd naar het aantal mannen dat nieuwsgierig wordt. Ik heb niet gelogen, ik heb het over seks gehad en nog wat meer dingen, zoals liefde en sensualiteit. Ik weet alleen zeker dat veel lezers iets anders hadden verwacht toen ze de titel lazen, heb dan heb ik het over mannen. Misschien enige vorm van teleurstelling, maar ik sla wel de spijker op z’n kop met mijn boodschap in deze column. Mannen denken veelal anders over seks dan vrouwen.

P.S. Ja, er zijn altijd uitzonderingen. 

Continue reading →

20. Vriendschap ontstaat.

20.  Vriendschap ontstaat.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar ik hou echt van het leven dat ons gegeven is. Het klinkt heel zwaar en zweverig, maar ik ben er echt dankbaar voor. Ik vind het fijn dat ik veel kan leren van alle momenten die ik meemaak. Ik heb een lastige periode achter de rug en mijn nieuwe leven is nu al eventjes aan de gang. Ik probeer uit alle dingen die op mijn pad komen een les te leren en tot nu toe lukt me dat aardig goed. In mijn eentje lukt het me niet, dat moet ik toegeven, maar daar heb ik mijn vrienden voor.

Ik heb gemerkt dat er verschillende soorten vriendschappen zijn. Eerste rangs, tweede rangs en derde rangs. De mensen die het verste van je af staan, zullen er voor je zijn zodra een nieuwtje zich heeft verspreid en de interesse die er in je is, vervaagt weer na een week. De groep mensen om je heen in de tweede kring staat klaar voor je zodra je er behoefte aan hebt en laten dat ook aan je weten. Maar je dierbaarste vrienden zijn er al voor je, voordat je dat zelf door hebt dat je iets niet alleen kunt verwerken.

Vriendschap is een van de mooiste dingen die je moet koesteren. Een nieuwe vriendschap ontstaat op het moment dat je iemand ontmoet en je realiseert dat je niet de enige op de wereld bent in bepaalde situaties. Echt vriendschap wordt niet gemaakt, die ontstaat. En mensen die daar bij waren, zullen je door het leven helpen en hebben een speciaal plekje in je hart. De liefde voor een vriendschap is enorm en de waardering en dankbaarheid kun je bijna niet in woorden uitleggen.

Ik denk dat ik niet zo ver gekomen zou zijn in mijn leven, als ik niet zulke sterke vriendschappen om me heen zou hebben. Sommige gebeurtenissen zou ik niet alleen kunnen verwerken en daarom ben ik zo dankbaar voor iedereen die in mijn leven een belangrijke rol spelen. Vriendschap is zoiets als filosofie en kunst; om te kunnen overleven heeft het geen toegevoegde waarde, maar het geeft wel toegevoegde waarde aan het leven.

Ik heb geleerd dat ik nooit moet vergeten dat ik genoeg liefde en vriendschappen om me heen heb die mijn verleden begrijpen, in mijn toekomst geloven en me accepteren zoals ik ben. Ik hoop dat iedereen zo van het leven en vriendschap kan genieten zoals ik dat doe, het is het waard!

Continue reading →

19. Gelukkig zijn.

19.  Gelukkig zijn.

Mijn leven is een achtbaan. Ik kan geen touw meer vast knopen aan al mijn gevoelens en emoties! Na het schrijven van mijn vorige column, kreeg ik van alle kanten begrip en vroeg iedereen zich af of het wel goed met me ging. Maar echt waar, het gaat weer fantastisch! De momenten van een dipje worden steeds minder en ik kan weer zeggen: ‘Ik ben gelukkig!’

Ik ervaar zo veel verschillende gevoelens terwijl ik door het leven wandel. Vreugde, verdriet, geluk, verbazing. Telkens als ik mezelf een beetje kwijt raak, herpak ik mezelf door me bezig te houden met de volgende vraag: “Wat heb ik nu echt nodig om daadwerkelijk gelukkig te zijn?” Het antwoord op deze vraag altijd hetzelfde en zal ook altijd het zelfde blijven. Het enige wat ik nodig heb om gelukkig te zijn is een sterk gevoel van liefde, verbintenis en vriendelijkheid, zowel bij een vriendschap als partner. Dat is alles wat is nodig heb. Niemand sterft van liefde.

Hoe stom het misschien ook klinkt, ik heb echt een heel leuk leven. Ik leef misschien niet als een filmster, heb geen miljoenen op de bankrekening en ik rij geen dure auto, maar ik geniet wel intens van bepaalde momenten en dan bedenk ik me dat ik heel leuk leef. Ik geniet van de momenten die ik deel met vriendinnen en voel me dan echt gezegend. Ik heb geleerd dat niet alles vanzelfsprekend is en dat ‘geven en nemen’ ook echt van twee kanten moet komen. Ik heb ook een aantal keer in een dip gezeten, waardoor ik me nu heel goed besef wat ik wil en dat ik ook écht volop geniet van nieuwe momenten, nieuwe herinneringen die ik aan het creëren ben. Vergeet niet dat het geluk je niet zomaar komt aanwaaien, vogels moeten ook vliegen voor hun brood.

Op dit moment ben ik alleen maar bezig om te zorgen dat ik gelukkig ben en blijf. Uiteindelijk is het gevoel van daadwerkelijk gelukkig zijn het beste gevoel ter wereld, en alleen jij kan je zo voelen en ik hoop zo erg dat iedereen een keer gelukkig kan zijn. We moeten elkaar een beetje door het leven helpen en dan draag je al bij aan andermans geluk. Dat moment geeft jou ook weer voldoening, zodat je zelf weer iets gelukkiger kan zijn. Lach, als iemand je gelukkig maakt, laat weten als iemand je boos maakt en mis iemand, als diegene niet meer om je heen is. Het leven is je gegeven, en dat moet je koesteren.

Continue reading →

18. –Geen titel-

18.  –Geen titel-

Ik voel me inspiratieloos, en ik haat dat gevoel. Ik voel me op dit moment een zielig hoopje mens, dat zichzelf een beetje kwijt is geraakt. Niet zo heel gek, aangezien m’n leven is veranderd. Ik weet dat ik mezelf wel red, en het gaat ook heel vaak goed, maar het zijn de kleine dingen waaraan ik merk dat het moeilijker gaat dan ik dacht. Ik heb geen inspiratie meer om te schrijven, te tekenen of schilderen. Ik word boos omdat het gitaarspelen me niet lukt en nu zit ik op het randje van mijn bed mijn frustratie weg te typen. Ik voel me nutteloos vandaag.

Ik heb 4 dagen weekend gehad en ik ben de afgelopen week druk bezig geweest met allerlei leuke dingen en daar geniet ik ook echt volop van, maar de laatste dag van mijn weekend valt me zwaar. Ik probeer me zelf te vermaken maar het lukt niet echt. Ik ben al langs vriendinnen geweest, ik heb alweer onnodig geld uitgegeven aan dingen die ik niet eens echt nodig had en nu vind ik weer dat ik niet zo moet zeuren, omdat ik echt een prima leventje heb. Ik word een beetje moe van mezelf.

Het lijkt wel alsof ik al mijn wijze woorden niet meer op mezelf kan toepassen. In theorie weet ik precies hoe het leven zou moeten zijn, maar in de praktijk lukt het me soms niet, en dat frustreert me enorm. Waar gaat het dan fout?

Het stomme is dat ik mezelf zo helemaal niet ken. Ik ben iemand die positief in het leven staat en kan genieten van de kleine dingen. Een mooie zonsopgang als ik naar mijn werk rij, de herfstkleuren in de bomen. Het klinkt zo suf, maar ik zie het op dit moment even niet, terwijl juist dat soort kleine momentjes mijn dag helemaal goed kunnen maken. Ik heb zelfs geen zin om naar buiten te gaan en het van me af te lopen, langs de Zegerplas wat zo mooi is. Ik krijg bijna medelijden met mezelf, en dat wil ik absoluut niet, want het slaat nergens op. Ik raak een beetje in een dip zodra ik eventjes alleen ben en mijn verhaal niet kwijt kan, dus dan maar via deze weg, misschien dat het me oplucht.

Ik heb eigenlijk geen idee waar deze column mee gaat eindigen, geen quote, geen wijze woorden, een inhoudloos stuk tekst. Ik probeer mezelf ondertussen op te peppen, maar dat lukt me op het moment ook niet. Ik wil iets doen, bezig zijn, maar ik weet niet wat. Het feit dat ik geen inspiratie heb om creatief te doen, frustreert me steeds meer en ik wil niet naar een leeg vel staren met een potlood in m’n hand. Ik wil niet dat mensen mijn zwakke kant zien, ik wil niet dat mensen weten dat het soms niet goed met me gaat, ik wil even helemaal niks.

Ik merk dat ik me heel gevoelig opstel, en weet niet eens op ik dit wel moet publiceren, maar aan de andere kant, mijn leven is ook niet perfect. Ik ben ook maar een mens en moet soms ook moeite doen om weer met plezier aan de dag te beginnen. Maar weet je, ik red me wel, ik ben sterk genoeg, en morgen is er niks meer aan de hand. Het gaat een beetje met ups en downs en ik heb genoeg leuke mensen om me heen waarmee ik kan praten en die voor me klaar staan. Mensen waarmee ik kan lachen en huilen, die ik vertrouw en voor me klaar zijn. Genoeg liefde om mij heen dus.

Zie je, ik zeur weer om helemaal niks, mijn leven is eigenlijk heel leuk.

Continue reading →

17. Nieuw leven, dag één.

17. Nieuw leven, dag één.

Het blijven zoeken naar je eigen geluk is een grote uitdaging. Je eigen behoeftes die je nodig hebt om je gelukkig te maken, kunnen in de loop der jaren veranderen. En dat is ook niet raar, want jij als persoon zelf veranderd ook, en dus moeten ook je behoeften daar op worden aangepast.

Ik heb altijd een toekomstbeeld voor mezelf gecreëerd. Dat bestaat uit dingen dat ik graag bereikt wil hebben, en uiteindelijk na een aantal jaar nog wil bereiken. Het bestaat ook uit dingen die ik nog wil leren en ontwikkelen. Alles bij elkaar, is mijn toekomst. Hier en daar wordt het beeld een beetje bijgeschaafd, omdat je in nieuwe situaties terecht komt, en nieuwe uitdagingen aangaat en daar ook weer van leert. Belangrijk is dat je altijd doelen blijft houden in het leven, en dingen kunt afronden, voordat je een nieuwe expeditie aangaat, maar soms moet je keuzes maken en met een schone lei beginnen.

In mijn tweede column heb ik het volgende geschreven: “Sommige geloven dat volhouden en doorzetten tekenen zijn van kracht en moed. Maar soms zijn er momenten in het leven waarbij iemand veel meer moed nodig heeft, om dingen te laten gaan.” De column die ik vandaag schrijf, wordt emotioneel zwaar voor me, omdat vandaag de eerste dag wordt in een nieuwe leven; ik heb besloten om mijn geluk weer te vinden, en dat doe ik alleen, zonder relatie.

Mijn ouders zeggen dat ik veel te volwassen ben voor mijn leeftijd! De dingen die ik schrijf en zeg over het leven en de liefde gaat diep, en een doorsnee 22-jarige houdt zich daar niet zo erg mee bezig. Ik wel, en ik kan er niets aan doen.  Ik ben nog steeds elke dag bezig naar het zoeken van mijn eigen geluk, en ik ben mezelf flink tegen gekomen de laatste jaren. Ik heb ervaren hoe het is om alle geluk van de wereld te hebben, maar ik heb ook ervaren hoe het is om in een diep dal te zitten en gewoon niet meer weten hoe je daar uit moet komen. Ik vind mezelf een sterk persoon, omdat ik heel goed weet wat ik wel en niet wil, maar ik ben ook een gevoelig persoon, en die combinatie kan soms verkeerd uitpakken. Ik heb in ieder geval geleerd, om je eigen intuïtie altijd te volgen, en als je gevoel twijfelt, dan klopt er iets niet.

Ik heb vandaag de laatste spullen verhuisd, en zo heb ik letterlijk en figuurlijk de deur dicht kunnen doen. Het is afgesloten, klaar.  En dat betekent niet dat het me niets doet. Het moeilijkste in de liefde is dat je moet weten wanneer je dingen moet laten gaan, en dat je iemand vaarwel moet zeggen.

Het is zo onrustig geweest in mijn hoofd de laatste tijd, dat ik al mijn gedachtes niet meer in de juiste lade in mijn hoofd kon stoppen. Het was een grote puinhoop en ik wist niet waar ik moest beginnen om weer tot rust te komen. Soms raak je in een neerwaartse spiraal en vergeet je alle fijne momenten en denk je alleen nog maar aan de negatieve dagen. Maar dan heb je een geweldige dag, en dan vergeet je alle sombere dagen.  Uiteindelijk heb ik alles toch rustig gekregen in mijn hoofd, dankzij het vele praten met mensen die ik lief heb. Niet eens voor advies, maar alleen maar om mijn verhaal te doen, zodat het weer wat leger in m’n koppie werd.

Ik hoor van velen dat het een dappere beslissing is geweest, en dat voelt ook wel zo. Niet iedereen stapt uit een lange relatie, ook al is iemand niet meer gelukkig. Een mens is bang voor verandering, en dus neemt iemand snel genoegen met minder, en is alles wel prima zoals het is. Ik niet, en ik ga mijn best doen om mijn geluk weer te vinden en ik weet zeker dat het gaat lukken, maar eerst ga ik mezelf herontdekken en genieten van de eerste dag in mijn nieuwe leven. Hallo wereld!

Continue reading →

16. Eerste dubbele date.

16. Eerste dubbele date.

De grootste zoektocht in het leven is het vinden van de juiste partner die bij je past. Daten is de leukste speurtocht die er bestaat. Bijna iedereen die gedate heeft, kan zich bepaalde dingen herinneren die een ander heeft gezegd, of heeft gedaan. Of dit nu juist datgene was waar de vonk oversprong, of datgene was waardoor de date een ramp werd, een date blijft vaak in je geheugen.

Laat daten vooral een manier zijn om ander mee te nemen in je leven op één dag, op een dusdanige manier waar je allebei aan kunt deelnemen. Ik denk dat het ideaal zou zijn om niet een enkele eerste date te hebben. In mijn ideale wereld zou ieder een dubbele eerste date moeten doen. Twee dagen, een eerste date. In twee dagen kun je een kijkje nemen in ieders leven. Het biedt ruimte voor genoeg gespreksstof, tijd om dieper op zaken in te gaan, je ziet waar een ander in geïnteresseerd is en je merkt meteen hoe je je zelf voelt in zo´n situatie.

Neem bijvoorbeeld een eerste dubbele date die een vrouw bepaald. Zij houdt misschien van winkelen, fietsen of varen. Begin met een lunch, zodat je de kans krijgt om een goed gesprek te voeren. Na de lunch ga je wat actievers doen, zoals dus winkelen of een fietstocht. Een diner kan misschien zorgen voor wat romantiek, en om de dag af te sluiten is bijvoorbeeld een theater voorstelling een goed idee. Zo heb de kans gehad om een goed gesprek te voeren, deel te nemen aan iemands hobby én je ziet waar iemand van houdt, zoals theater. De vrouw kan haar zo figuurlijk blootgeven aan de ander, hem in haar leven laten en voelen hoe een ander daar op reageert. De tweede dag van de eerste dubbele date, mag de man bepalen en zo merk je al snel genoeg of dit de juiste partner kan zijn. Zorg ervoor dat de juiste ingrediënten er zijn bij een date, zoals het gesprek, een activiteit, wat romantiek en iemands interesse tot zijn recht komt.

Het wil niet zeggen dat de ander ook van theater, fietsen, varen, winkelen of iets dergelijks moet houden, het gaat erom of de ander er mee kan leven en de ander steunt in de interesses. Een enkele eerste date zou niet doorslaggevend moeten zijn. Bij liefde draait het niet alleen om het vinden van de juiste persoon, maar vooral om het zijn van een goede partner.

En dan komt er altijd een einde aan elke date. Hoe sluit je zo iets af? Is het met een hand, een knuffel, 3 kussen of een intense zoen? Onthoudt, dat als je zoent op een eerste date, en het valt tegen, dan komt er vaak geen tweede date. Een kus is belangrijk, het is een moment waarop je heel intiem bent met een ander, maar ik weet niet of de intimiteit tot zijn recht komt met iemand die je niet goed genoeg kent. Het gevoel bij een kus is sterker als je iemand goed kent en het iets toevoegt  aan de dates die je vooraf hebt gehad. Een kus is ook een manier van spreken. Als je geweldige dates met iemand hebt gehad, en de zoen valt tegen, weegt dat niet zo tegen elkaar op. Je neemt de tijd om de ander wat bij te brengen, omdat je weet dat die persoon goed bij je kan passen. Bij een eerste middelmatige date, met een middelmatige zoen, heb je vaak geen zin om er tijd en energie in te steken, en betekend dat, dat er geen tweede date is.

Het leuke van daten is het feit dat je versteld kan staan van jezelf. Iets waar je voorheen nog geen interesse in had, kan ineens veranderen doordat de andere persoon het leuk maakt. Mensen vergissen zich in het feit dat daten niet alleen gaat om een ander, maar vooral voor jezelf. Je komt er snel genoeg achter wat je wel en niet zoekt, en verdoe je tijd dan ook niet met op een date, waarbij je gevoel zegt dat het niets wordt. Het leven is kort, en kies voor je eigen geluk. Is de klik er niet, zal die er niet komen ook. Je kunt jezelf niet dwingen iemand leuk te vinden, het is gevoel dat spreekt, en die heeft altijd gelijk. Vertrouw je eigen instinct, daarmee kom je al een heel eind.  

Continue reading →

15. Herinneringen herleven.

15. Herinneringen herleven.

Ken je dat gevoel, dat als je oude foto´s terug kijkt, je weer helemaal het moment herleeft en voelt hoe je je toen voelde?

Het geheugen is een manier om de dingen te herdenken die je lief hebt, die je maken tot wie jij bent en de dingen die je nooit meer wilt verliezen.  Herinneringen zijn de spil van het leven. Men creeërt ze, koestert ze, geeft ze door en verzamelt ze. Samen creëren we nieuwe herinneringen waar we later op terug kunnen kijken.

Ik ben op mijn laptop door wat fotoalbums gaan ‘bladeren’ en betrapte mezelf er op dat ik af en toe ik hardop begon te lachen bij het zien van een bepaalde foto. Ik weet nog precies waar, waarom, met wie en wanneer ik ergens iets beleefde en hoe ik me op dat moment voelde. Bij het zien van de foto herleef ik de herinnering van die bepaalde dag en duik ik weer even terug naar het moment van toen. In gedachte herleef ik alles opnieuw, wat er gezegd is, wat we dronken of aten, hoe mijn stemming was, en waarom.

Ik maak graag foto’s. Een foto zegt werkelijk meer dan 1000 woorden. Een foto kan een emotie vastleggen die niemand goed kan verwoorden. Zo ook met een herinnering. Je kan iemand jouw belevenis verwoorden, maar de ander zal nooit het daadwerkelijk het gevoel juist kunnen plaatsen. ‘Je had er bij moeten zijn’ krijg je dan. Een foto kan iemand zo veel meer vertellen, misschien wel meer dan je soms wilt weten. Niet alle herinneringen zijn fijne herinneringen. Als ik door het album blader kom ik ook foto’s tegen waar ik niet goed in m’n vel zat, en dat zie je terug op de foto. Het brengt je meteen terug naar die tijd, en even voel ik me weer rot. Ook al wil ik er niet te lang naar staren, het is af en toe wel goed om even stil te staan bij de dingen die zijn gebeurd, en waar die wijze les me nu heeft gebracht. Je moet niet leven in het verleden, maar je kan soms wel even terug kijken, alleen maar om te beseffen hoever je bent gekomen.

Soms heb je foto’s niet nodig voor een herinnering. Ook muziek of een bepaalde geur kan mooie herinneringen ophalen. Een bepaalde geur komt vaak onverwachts en vluchtig langs, maar de herinnering schiet snel je gedachte binnen. Een zomervakantie bij een meer in de bergen, een strandwandeling in oktober, een familie diner. Vaak zijn het herinneringen die ver weg verstopt zijn in ons geheugen. We weten het nog als de dag van gister, maar denken er alleen aan als de herkenbare geur onze neus binnenkomt.

Een herinnering hoeft niet altijd eenmalig te zijn. Zo denk ik bij de geur van sigaren meteen aan mijn opa, een man van bijna 90 die geniet van het leven met z’n vriendin, sigaar en borreltje. Zo ken ik mijn opa, en opa is opa niet zonder zijn sigaar. Misschien heb je een herinnering van de geur van een maaltijd, die je samen met je partner hebt gegeten. Iedereen heeft zijn eigen herinneringen opgeslagen, en deze worden weer opgeroepen door datgene dat je daar aan hebt verbonden.

Niet alle gebeurtenissen wil je herinneren, en gelukkig blijven bij een herinnering niet alle details bewaard. Helaas kan je een herinnering niet altijd controleren, en zo word je gedachte soms naar een gebeurtenis geleidt waar je eigenlijk niet wilt zijn. Die herinneringen heb ik niet veel, maar als het voorkomt, herleef ik het moment vaak intens, maar kort, zodat ik de herinnering daarna ook weer ver weg in gedachte kan stoppen. Een foto kun je deleaten, maar een herinnering zal altijd blijven. En dat is maar goed ook, soms moet een mens ook herinnert worden aan minder leuke moment, om weer even bewust te worden van de weg die is afgelegd en wat iemand heeft bereikt. En zoals Blof het al heeft gezongen: Hoe ver je gaat, heeft met afstand niets te maken, hoogstens met de tijd. Onthoud, dat herinneringen er voor gemaakt zijn, om je fijnste moment te herleven, en te leren van het verleden.   

Continue reading →

14. Ingewikkeld ontwikkelen.

14. Ingewikkeld ontwikkelen.

Relaties zijn en blijven ingewikkeld. Ik praat veel met vriendinnen om me heen over relaties in het algemeen, hun eigen relatie, mijn relatie en zo kom je er achter wat je wel en niet wilt. Het is niet een kwestie van vergelijken of iemand willen overtreffen met je eigen geluk, maar het is een stukje bewustwording van het leven waarin je je op dit moment bevindt en waar je nog naar toe gaat. Je denkt na over je toekomst, en waar je wilt zijn over 20 jaar. Niet alleen qua relatie, kinderen, huwelijk en werk, maar vooral waar jij als persoon wilt zijn. Welke eigenschappen wil je versterken of ontwikkelen, hoe zie jij jezelf als persoon in de toekomst. Tijdens zulke gesprekken denk ik wat dieper na, dan de oppervlakkige toekomstplannen. En ik moet zeggen, ik heb heel veel moeite om een beeld te schetsen, want je eigen ontwikkeling kun je niet in detail plannen. Je kunt een doel voor ogen hebben, en er alles doen om dit te bereiken, maar je weet nooit wat er op je pad gaat komen, waardoor je met een omweg naar je doel moet klimmen.

Belangrijk vind ik dat je een partner hebt, of gaat krijgen, die je steunt om jezelf te blijven ontwikkelen, die je uitdaagt en je motiveert om je ergens volledig in te storten. Ik wil niet zeggen dat je partner het overal mee eens moet zijn, maar een partner moet in staat zijn om zijn of haar ego aan de kant te zetten, voor de beste ontwikkeling van de ander. Hou elkaar niet tegen om te kunnen groeien, een bloem kan niet bloeien in het donker.

Telkens als we ons alleen voelen, gaan we op zoek naar iemand die ons compleet maakt. Na een paar jaar of een paar maanden van de relatie te hebben genoten, kom je er achter dat het nog steeds geen voldoening geeft, en geef je de schuld aan je partner en kies je iemand die meer toekomst biedt. Dit gebeurt keer op keer, tot we toe kunnen geven dat, hoe lief een partner ook kan zijn en de beste bedoelingen heeft, jijzelf degene bent die verantwoordelijk is voor je eigen voldoening. Niemand anders kan dat voor jou betekenen en totdat je daar aan toegeeft, zullen relaties ook weer keer op keer falen. Dit wil niet zeggen dat jij de enige bent die een relatie kan laten werken, absoluut niet, maar het is wel een belangrijke factor. Aan een dood paard moet je niet trekken, dat kost alleen maar tijd en energie, en je krijgt er niets voor terug. Werk samen aan een relatie, waarvan je weet dat het het waard is. Telkens als je in een kleine ruzie beland met een ander, is een één belangrijke factor die het verschil maakt tussen het beschadigen van je relatie, en het sterker maken ervan. Die factor is je eigen houding, en je eigen ego.

Geen enkele relatie is perfect, en ik kan alleen maar hopen dat mensen op tijd inzien of een relatie het nog waard is om voor te vechten, of dat het tijd wordt om een periode in het leven af te sluiten en je tijd en energie te bewaren voor een volgende fase. Het is triest dat je in het leven soms mensen ontmoet die heel veel voor je gaan betekenen, alleen maar om er achter te komen dat het uiteindelijk niet zo bedoelt had moeten zijn, en je moet leren loslaten. Niemand, maar dan ook niemand is het waard om je tranen voor te laten vloeien, maar er komt een dag dat je iemand tegen komt die het wel waard is, maar diegene zal je nooit verdrietig maken.

Continue reading →

13. Talent is een krachtbron.

13. Talent is een krachtbron.

Ik heb laatst vol bewondering gekeken naar de auditie van Guy Barzily voor The Voice of Holland. Ik moet toegeven, ik word een beetje talentenshow-moe. Ik heb het idee dat het tegenwoordig meer draait om de kijkcijfers en media aandacht, dan om mensen met écht talent.  Het afbranden van kandidaten tijdens audities geeft vandaag de dag een mens meer voldoening, dan het luisteren naar een lied dat gezongen wordt met een prachtige stem en vol emotie. Weinig sterren kunnen mij nog een kippenvel moment bezorgen. Vaak zit ik tenenkrommend en met plaatsvervangende schaamte te kijken naar mensen die een poging wagen om ook maar één noot juist te raken om vervolgens door een bij elkaar geraapte ’jury’ volledig de grond in geboord te worden.  Maar goed, dat schijnt dan de nieuwe entertainment te zijn.

Ik vind het jammer dat op zo’n mediageile manier mensen hun droom moet worden afgepakt. Natuurlijk begrijp ik ook dat mensen wel realistisch moeten blijven, en als je niet gezegend bent met zangtalent, moet je je er ook bij neerleggen dat je geen ster zult worden, maar moet het echt op deze manier? Alles draait om media aandacht, en gevoelens van een mens worden daarbij vergeten. Ook de gevolgen voor een kandidaat nadat zij compleet voor lul worden gezet, zijn niet belangrijk genoeg.

Natuurlijk doet iemand er grotendeels zelf aan mee, je weet immers wel hoe zo’n soort programma in z’n werk gaat, maar toch kan ik er niet bij dat het tegenwoordig zo werkt.  Daarom ben ik ook dolblij met het programma The Voice Of Holland. Elke kandidaat kan daadwerkelijk zingen, en moeten zich gaan onderscheiden door zangtechniek en stemgeluid. Uiterlijk speelt in eerste instantie geen rol, en al die ingrediënten samen maakt het tot zo’n succesvol programma.

Ik ben er van overtuigd dat in ieder een talent schuilt, maar wat zeldzaam is, is de moed en het lef van iemand om daar te gaan, waar niemand anders durft. Juist door die stappen te maken, komt iemands talent aan het licht. En talent hoeft niet iets creatiefs te zijn, zoals zang of kunst, maar ook het vermogen om juist met mensen om te gaan, mensen adviseren of kansen te creëren. Een talent op zich hoeft niet is groots te zijn, iedereen beschikt van nature over iets waarin je kunt uitblinken. Uiteindelijke kunnen grote dingen worden bereikt door getalenteerde mensen die er van overtuigd zijn dat ze het doel dat ze voor ogen hebben, ook zullen halen. Talenten zijn je natuurlijke krachtbronnen; je beleeft er plezier aan en je krijgt er energie van. Ook uit de waardering kun je kracht putten. 

Iemand die een doel voor ogen heeft en hier keihard voor werkt, bewonder ik enorm. Om je talent te laten schitteren, heb je discipline nodig, liefde en wat geluk, maar vooral in staat zijn om tegenslagen te verwerken, geen angst te hebben, weten wat doorzetten is en hard werken. Als iemand beschikt over een talent, is dat bestemd om gezien of gehoord te worden. Ik merk zelf dat ik nog een beetje zoekende ben, waar ik nu volledig voor wil gaan. Ik hou van schrijven, schilderen, fotograferen, tekenen, maar ook mode, styling, interieur design, en grafisch ontwerpen. Ik ben een mengelmoesje van alles, en ik doé ook alles, maar daardoor merk ik wel dat al mijn werk eigenlijk net niet goed genoeg is. Maar juist dat ik van alles een beetje aan het snoepen ben, helpt me bij mijn zoektocht. Als ik gezegend zou zijn met een fantastisch zangtalent, zou ik er alles aan doen om me te laten horen, maar helaas is dat niet zo, en ben ik een van de verstandige die niet meedoet aan een talentenshow zonder daadwerkelijk talent te hebben.

Continue reading →

12. Bewust worden door liefde.

12. Bewust worden door liefde.

Na een gesprek met een collega over relaties, ben ik gaan nadenken over het een en ander wat er in mijn leven allemaal heeft plaatsgevonden. Ik ben jong en gelukkig, in een vaste relatie, net als veel anderen van mijn leeftijd, begin 20. Misschien qua jaren nog niet veel levenservaring, maar de intensiteit van de beleving is enorm. Ik heb nooit stil gestaan bij het feit dat al het daten tijdens mijn vrijgezellenbestaan, uiteindelijk kan overslaan in een vaste relatie. En dat die vaste relatie heel serieus kan worden en dat je samen gaat bouwen aan een toekomst. En ik heb er dan ook nooit echt over nagedacht dat je dan je hele leven lang samen met dezelfde partner lief en leed deelt. En ik wil niet zeggen dat ik dit zie als iets negatiefs, maar ik ben geschrokken van de bewustwording en ik realiseerde me dat ik nooit meer het leven zal hebben dat ik had toen ik alleen was.

Nu hoor ik je denken; Hoezo nooit meer? Je kunt toch uit de relatie stappen en je single leven opnieuw oppikken? Ja dat zou een ander zo kunnen doen, maar ik wil het niet. Ik ben gelukkiger dan ooit, en ik moet toegeven, ik had nooit gedacht dat ik het type ‘Huisje-boompje-beestje’ zou zijn, maar nu weet ik dat ik niets liever wil. Als partner zijnde ben je misschien niet iemands eerste liefde, en misschien zelfs niet de laatste. Wie weet ben je niet de enige, maar als iemand op dit moment zielsveel van je houdt, hoe belangrijk is al het andere dan nog? Misschien denkt niet iemand elke seconde van de dag aan je, maar als iemand jou zijn hart geeft, iets wat alleen jij kan breken, wees dan ook goed voor iemand, doe de ander geen pijn en probeer iemand niet te veranderen. Verwacht dan ook niets van iemand dat niet waar gemaakt kan worden.

Er zijn verschillende manieren om iemand lief te hebben. Soms willen we het zo graag, dat we niet te kieskeurig zijn van wie we gaan houden. Een andere keer verwachten we zoveel van iemand, dat niemand aan de verwachtingen kan voldoen. Soms kan liefde maar voor even zijn, maar heel intens! Het is niet iets wat een uiterste houdbaarheidsdatum heeft,  vaak is liefde iets dat je koestert voor het leven. Dat wil niet zeggen dat dit zich vertaalt in een huwelijk, of een zielsverwant of partner, maar het kan ook de liefde voor een stad zijn, de liefde voor het leven en voor de mensheid in het algemeen. Verschillende liefdes, maar liefde is liefde.

Af en toe denk ik terug aan vroeger, hoe mijn leven was toen ik alleen was, en op wat voor momenten ik gelukkig was. Ik heb genoeg vriendjes versleten, verkering uitgemaakt of jongens brutaal aan de kant gezet. Liefde gehad voor drank en sigaretten, feestjes en sport. Tientallen vriendschappen opgebouwd, die ook niet zo hard weer vergaan zijn. Een gebroken hart ken ik niet, maar hier en daar werd er wel eens een traan gelaten, maar vaak was ik het een paar dagen later al weer vergeten. Het gevoel van ‘houden van’ zat er vroeger bij vriendjes niet bij, dus deed het me ook niet zo veel als de verliefdheid weg was. Op het moment dat een verkering te serieus werd, vluchtte ik weg, omdat ik er achteraf gezien nog lang niet aan toe was, en dus maakte ik het uit en was ik weer single en feestte ik er op los. En dat vond ik ook prima! Geen verplichtingen, geen gezeur, lekker leven op mijn manier. Ik besef me nu dat ik vroeger niet in staat was om mijn eigen leven te leiden in een verkering. Ik kon de balans niet vinden, en zodra het te heet onder mijn voeten werd, vluchtte ik weg, en was het weer tijd voor wat nieuws.

Nu moet je niet denken dat ik heel makkelijk was vroeger, zeker niet, misschien zelfs het tegendeel. Dingen gebeurden op mijn manier en op mijn tempo en niet anders. Ik wist altijd iedereen om mijn vinger te winden, en dat werkt soms nog steeds in mijn voordeel. Ik ben een heel sociaal dier, en vind het fijn om mensen om mij heen te hebben, maar ik trek me af en toe wel even terug. Na flink was gefeest, was het ook even Debbie-tijd, en was het heerlijk om niemand om me heen te hebben en om te doen was ik zelf wil. En nu ik in een vaste relatie zit, ben ik blij dat mijn partner me de vrijheid geeft om me af en toe nog steeds even was Debbie-tijd te geven, en me mijn eigen ding te laten doen. Mijn vrijgezellenbestaan heb ik ingeruild voor een burgerlijk leventje en dat bevalt me prima. Het is me ook duidelijke geworden dat ik er ook gewoon niet eerder aan toe was, en dat ik nu in een fase zit dat het wel in mijn levensstijl past. En soms kijk ik nog eens terug op het leven dat ik toen had, en dat dat voor mijn ‘gelukkig zijn’ betekende. Maar ik ben blij met alle stappen in mijn leven, die me hebben geleid tot het leven dat ik nu met mijn partner deel; ik zou niet meer terug willen. 

Continue reading →

11. The power to succeed

11. The power to succeed

Als van jongs af aan krijg je de vraag: “Wat wil je later worden als je groot bent?” Om overeind te blijven in de samenleving, moet je zorgen voor een goed inkomen. Een goede baan hoort daarbij. Maar voldoende inkomen wil niet zeggen dat het ook voldoening geeft. Je leeft niet om te werken, maar je werkt om te kunnen leven. Een goed inkomen is heel fijn, maar het is voor mij niet belangrijker dan de voldoening die ik uit mijn werk haal. Ik heb het gemerkt bij mijn laatste baan. Opzicht een prima salaris, maar had ik plezier in mijn werk? Nee absoluut niet. En toen is het bij mij wel duidelijk geworden dat geld, auto van de zaak, een laptop en telefoon van de baas niet belangrijk is. Het zijn leuke extra’s, maar daar blijft het dan ook bij. De baan die ik nu heb, biedt mij ruimte voor persoonlijke en zakelijke ontwikkeling, iets wat hoog bij mij in het vaandel staat. Dit vind ik belangrijker dan het geld wat ik verdien. Ik creëer voor mezelf een kans om succesvol te worden én te zijn, in datgene wat ik doe.

Maar wat is nu daadwerkelijk ‘the power to succeed’? En wanneer is iets wat je doet succesvol? Niet alleen zakelijk, maar ook in je eigen leven en in de liefde. Als je te weinig risico’s neemt, lukken alle projecten ongeveer en zink je weg in de middenmoot. En voor sommige onder ons is die middenmoot goed genoeg, en dat is prima, maar ik ben niet een type dat bij de middenmoot wilt horen. Ik ben al mijn hele leven een strebertje geweest, en wil het beste halen wat er in zit.

Ik heb 12 jaar lang topsport gedaan. Ik ben zelf Nederlands Kampioen geweest. Dat lijkt me best succesvol, als zeg ik het zelf. Ik trainde keihard, om mijn doel te bereiken; de beste zijn in wat ik deed. Ik had er veel plezier in, en het gaf een kick om weer op nummer één te staan. Naarmate ik ouder werd, en mijn lichaam niet meer mee wilde werken, was het tijd om te stoppen. Ik had mijn top bereikt, en het was tijd om ruimte te maken voor nieuwelingen.

Mijn missie was geslaagd, en nu ben ik in een andere fase in het leven, waar ik nog genoeg doelen heb om te bereiken. Ik wil succesvol worden in mijn werk, ik wil een gezin, sterke vriendschappen om mij heen, alles uit het leven halen wat er in zit, en doen wat ik prettig vind. Ik weet niet meer precies waar ik deze quote heb gezien, maar ik vond hem erg sterk:  “In het leven, de liefde en met zaken moet je een betrouwbare partner zijn. Ja is ja, nee is nee.”

Je moet 100 procent achter al je beslissing staan, en is dat niet het geval, dan moet je dingen aanpassen, waardoor je wel volledig achter een keuze staat. Jij bent de leider van je eigen leven. Sla niet de bekende weg in, maar neem creëer je eigen pad en laat een spoor achter. Vertrouw je gevoel, dat lijkt mij ‘the power to succeed’ zowel zakelijk als in je eigen leven en de liefde. 

Continue reading →

10. ‘Mijn’ vroeger is beter

10. ‘Mijn’ vroeger is beter

Ik heb op mijn werk een prachtig project gekregen. Een nieuwe H&M werd geopend in Groningen, en of ik mee wilde helpen met de inrichting en styling hiervan. Dat ik zo’n kans krijg aangeboden, laat al zien dat ik mezelf in mijn werk heb bewezen. En dat te bedenken dat ik nog geen jaar bij het bedrijf werk. Dan heb ik toch iets goeds gedaan, lijkt me zo? Ik heb het al wat vaker gezegd, maar ik ben de afgelopen tijd flink snel volwassen geworden. Vier jaar geleden begon ik met mijn studie aan het Nimeto in Utrecht. En deze heb ik na 3 jaar afgerond. Een echte student was ik; lang leve de lol, huiswerk wordt overgeslagen, en limonade wordt Bacardi en Wijn. Blijf ik liggen of wordt het opstaan met een peuk en een bakkie koffie? Na het behalen van mijn diploma, ben ik in een jaar tijd gegroeid naar een volwassen vrouw van 22, met een baan, een stabiele relatie, samenwonend en goede vriendschappen.

‘Mijn’ vroeger is beter dan het ‘vroeger’ waar we vandaag de dag aan werken. In deze tijd is roddelen het nieuwe communiceren en veranderen kusjes geven als snel in seks met iedereen. Toen ik mijn teen stootte, riep ik “Auw” in plaats van “Kanker!” en betekende high worden, zo hoog mogelijk de lucht in op de schommel in de speeltuin.

Vroeger leefden mijn Barbie en Ken nog lang en gelukkig, en wist ik niets van ruzies en gebroken harten. Papa en mama zijn voor altijd en afscheid nemen betekende altijd ‘Tot morgen.’ Ik heb altijd gezegd dat weinig dingen vanzelfsprekend zijn, maar het lijkt erop, dat naar mate de tijd verstrekt, we meer moeite moeten doen om een gelukkig leven te leiden dan vroeger. De maatschappij heeft de lat verlegd. ‘Een doorsnee gezin zin’ is niet hetzelfde gezin van vroeger.

Als je ’s avonds laat over straat loop met 2 vrienden, wordt je als meisje al snel een hoer genoemd. Vroeger waren je broers en zussen je ergste vijanden en was hoestdrank het enige geneesmiddel dat je kende. De enige druk op je schouders was het feit dat je je wilde bewijzen dat je binnen de lijntjes kan kleuren. Tegenwoordig hebben we het over lijntjes leggen, spuiten en slikken. En dan te bedenken dat ik niet kon wachten om op te groeien.

Nu weet ik dat iedereen op zijn eigen manier hard moet werken om in zijn of haar leven gelukkig te zijn. En ik begrijp ook heel goed dat dingen veranderen, zoals de definitie van ‘een standaard leven leiden’. Maar wat ik niet begrijp, is dat het is zo’n sneltreinvaart gaat, dat weinig mensen het bij kunnen houden. De maatschappij verpauperd.

Continue reading →

09. Luisteren is iets machtigs.

09. Luisteren is iets machtigs.

Soms heb ik het idee dat ik leef in een soap. Er gebeurt zoveel om mij heen, in het leven van mijn vrienden, mijn eigen leven, op het werk. Er ontstaan nieuwe liefdesrelaties, zwangerschappen, maar ook mensen die hun baan verliezen, of een dierbare om hen heen. Al deze gebeurtenissen worden met elkaar gedeeld. Wat er gebeurt is en hoe dat je deed voelen. Als vrienden deel je alles met elkaar. Het helpt om je hoofd even leeg te maken. Bijna letterlijk maak je je hoofd even leeg, door de woorden uit je mond te laten. Praten is fijn, maar luisteren is iets machtigs.

Een vriend of vriendin die luistert naar je, is diegene die je helpt te ontwikkelen in het leven. Wanneer er naar je wordt geluisterd, creëer je meer en meer je eigen ‘ik’. Een vriend of vriendin helpt met zelfreflectie. Soms is een spiegel bij iemand voorhouden geen gek idee. Even analyseren wat er precies is gebeurt, en vooral waarom en hoe het zo gekomen is. Kleine dingen, zoals de blik en glinstering in iemands ogen, wanneer hij of zij zich begrepen voelt, zijn momenten waarvoor je leeft. Op zulke momenten gebeurt er iets spiritueels tussen twee vrienden. Geen woord hoeft gesproken te worden, een blik zegt genoeg.

Soms vergeet je even stil te staan bij dit soort momenten. Alles wordt vanzelfsprekend, waardoor je even vergeet wat je lief hebt. Irritaties kunnen komen om de kleinste dingen, terwijl je eigenlijk niets te klagen hebt. Natuurlijk kunnen dingen beter, maar dat iets beter kan, betekent niet dat het nu slecht is.

Soms moet je even uit je vertrouwde omgeving stappen en de wereld verkennen. Sla eens wat nieuwe, onbekende wegen in. Soms zijn ze wat hobbeling, de ander is een lange rechte weg. Het draait even niet om je eindpunt, maar om de weg er naar toe. Dat is de wijze les. Daag jezelf uit en neem wat risico’s. Het is goed voor een mens om uit zijn dagelijkse sleur te komen. Dingen die van zelfsprekend zijn, zijn niet meer zo ‘gewoon’. Als je afstand neemt, merk je pas hoe rijk je bent.

Blijf altijd luisteren naar een ander. Je hoeft vaak niet veel te zeggen, dat je begrip toont doet al genoeg. Laat de gebeurtenissen die de ander mee maakt, ook een les voor jou zijn, zowel positieve als negatieve verhalen. Dat wat de ander te zeggen heeft, ga je wellicht zelf ook een keer ervaren, dus luister aandachtig. Zo helpen we elkaar een beetje door het leven heen.

Continue reading →

08. Basis overlevingspakket.

08. Basis overlevingspakket.

Liefde betekent dat je met een ander een sterk front moet vormen, iets dat alle valkuilen overwint, maar stel dat die ander een blok aan je been blijkt te zijn en je over alle valkuilen struikelt? Wat als zijn of haar gedachten en levensopvattingen niet in jouw straatje blijken te passen? Je kunt blijven door zetten, en met een beetje passen en meten kom je er samen misschien wel uit, maar ben je daadwerkelijk ook gelukkig? Je kunt verschillende compromis sluiten, maar uiteindelijk wordt de hele relatie een bij elkaar geraapt zooitje. Je kunt het vergelijken met een woninginrichting van iemand die eigenlijk financieel aan de grond zit, maar er het beste van probeert te maken. Een ratje toe. Overal zit wel een scheur, kras of deuk in, en diegene zegt wel gelukkig te zijn, maar je kunt mij niet wijsmaken dat die persoon het ook niet graag anders had willen zien.

Als de basis van je relatie niet goed zit, waar moet je dan op bouwen? Een toekomst zonder juiste fundering is gedoemd te mislukken. En dat zorgt voor slachtoffers, en de vraag is, of deze zonder al te veel schrammen en deuken onder de puinhoop vandaan kunnen klimmen. Natuurlijk zijn daar de hulpverleners, je vrienden, om je er bovenop te helpen, maar sommige zaken moet je toch echt zelf doen. Waar ging het fout, wat was de druppel?  Een beetje zelfreflectie kan geen kwaad. Ga eens bij jezelf na wat jouw bijdrage was aan de mislukte toekomst. Aan elk verhaal zitten twee kanten. Blijven wijzen naar de ander is misschien wel de makkelijkste oplossing, maar daar help je een nieuwe toekomst niet bij.  Een partner heeft niet veel aan de fouten van een oude relatie, maar meer aan de behoefte van de nieuwe.  En hoe deze ingevuld gaan worden, ligt per persoon verschillend.

Gooi een bezem door je leven en begin opnieuw, vanaf de basis, en laat het verleden een les zijn. Zorg ervoor dat de nieuwe basis beter is dan ooit tevoren. Wees kritisch en kijk goed naar de inhoud van jouw basis overlevingspakket en neem alleen genoegen met datgene wat het beste voor je is. Uiteindelijk ben jij degene die gelukkig hoort te zijn. Echt gemakkelijk zal het niet zijn, maar je hebt in ieder geval een doel voor ogen, wat er bij moet helpen die bezem wat makkelijker te gebruiken. Iedereen wil toch gelukkig zijn?  Weg met alles wat je geluk heeft tegen gehouden, weg met alles wat je eigen ‘ik’ in een hoekje heeft gestopt. Vanaf nu draait het om jou.

Continue reading →

07. Van spijt geen sprake.

07. Van spijt geen sprake.

Als je net als ik met de dag leeft, lekker onbezorgd, zonder strakke planning, dan kan het nog wel eens voorkomen dat je wat fouten maakt in het leven. En niet dat daar iets mis mee is, helemaal niet, het maakt je zelfs wat wijzer. Het klinkt zo suf om het te hebben over al mijn fouten in het leven, ik ben tot slot pas 22, maar het gaat erom wat je er tot nu toe van hebt geleerd. En ik moet mezelf daarin wel een schouderklopje geven. Ik vind dat ik de afgelopen jaren behoorlijk volwassen ben geworden, terwijl ik volop van het leven geniet.

Echt vreselijke spijt hebben ken ik niet, maar als ik naar bepaalde situaties terug kijk, kan ik me soms wel voor m’n kop slaan. Een moment van spijt kun je niet altijd voorkomen, maar je kunt er wel voor zorgen dat het niet uit de hand loopt. Wees geduldig in een moment van woede, dan voorkom je dagen vol met spijt. Iedereen heeft het wel een keer gezegd; ‘Van je fouten moet je leren’ en ‘En ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen’ maar wat als je jezelf de kans niet geeft om een fout te maken? Veel van onze fouten, ook die waar we spijt van hebben, zijn eigenlijk een stap naar een volgend moment in ons leven. Als je geen fouten maakt, blijf je stilstaan in je ontwikkeling.

Ik ben in het leven vaak genoeg links en recht gegaan, in plaats van rechtdoor, zoals iedereen ging. Ik heb genoeg stopborden genegeerd en geen voorrang verleend. Ik kwam wel bij het eindpunt, maar ik deed het wel op mijn manier.

En juist doordat ik dingen volgens mijn eigen weg deed, kwam ik wel eens met mezelf in de knoop. De maatschappij verwacht al heel jong, zo veel van je, en soms past dat niet in het leven waar je mee bezig bent en raak je jezelf even kwijt. Een dip waarin je terecht bent gekomen en je wat tijd nodig hebt om jezelf weer terug te vinden. Er kan van alles zijn voorgevallen, waardoor je even in de knoei zit. Je komt op een punt in het leven waar je ‘verplicht’ moet nadenken over je eigen toekomst. Een studie, een baan, een relatie, een eigen huis, kinderen, trouwen, maar wat als je dat nog allemaal niet weet? Zo’n situatie komt meestal rauw op je dak vallen. Iedereen heeft wel eens zo’n moment waar je even vastloopt en het nadeel van zo´n situatie is dat alleen jij degene bent die er weer uit kunt komen. Maar op zo’n moment, voel je je even helemaal alleen. En om jezelf te beschermen, sluit je je even af van de rest, en bouw je een prachtig muurtje om je heen, zodat niemand kan zien dat het even niet zo gaat zoals het moet. Ik denk dat dat muurtje voor heel veel mensen een teken is voor veiligheid. Het is een veilige zone waarin je je bevind, omdat jij ontastbaar bent. Niemand ziet je zwakke kant en dus kan niemand daar misbruik van maken. Met een grote glimlach, lach je de wereld te gemoed, maar diep van binnen wordt de muur om je heen steeds hoger.

Soms bouwt men die muur om zich heen, niet alleen om mensen op afstand te houden om zichzelf te beschermen, maar vooral om te zien wie moeite doet om hem neer te halen. En uiteindelijk zijn het de mensen die hem neerhalen,die je liefde geven en er voor zorgen dat spijt niet nodig is. En het zijn dezelfde mensen waar je jaren later mee lacht over dezelfde situatie, omdat er van spijt geen sprake is. Je weet wat ze zeggen, voorkomen is beter dan genezen en ik ben dolgelukkig dat ik de juiste vaklui aan mijn zijde heb, die een goed gebouwd muurtje kunnen slopen, keer op keer.

Continue reading →

06. Toegevoegde waarde in het leven

06. Toegevoegde waarde in het leven

Als ik ergens ben, zie je allerlei verschillende vriendengroepen. Het begint al op de kleuterschool. Daar ga je met andere kleutertjes spelen, en met sommige ga je dag in dag uit om, en met anderen wil je je speelgoed niet delen. Ook op de basisschool, middelbare school en de scholen die daarna volgen, bouw je vriendschappen op. Ook via sport, werk, het uitgaan of via andere vrienden om je heen. Uiteindelijk heb je een groepje mensen bij elkaar verzameld die je beschouwd als vrienden. Een ‘vriend(in)’ is misschien een heel subjectief begrip waar ik het nu niet over ga hebben. Iemand is een vriend wanneer jij deze als vriend beschouwd, voorstelt als vriend en behandeld als vriend. Wat vriendschap precies in houd, laat ik even erbuiten, dit is voor iedereen verschillend.

De vraag die op kwam waaien na een goed gesprek met een vriendin ( ja een echte vriendin) was het volgende:
“Wat is ‘jouw’ toegevoegde waarde aan het leven van de vrienden om je heen?”
Dus eigenlijk met andere woorden… Wat voeg jij toe aan het leven van je vrienden. Wat is datgene wat ze van jou kunnen leren. Iedere vriend of vriendin die je om je heen hebt vertrouw je, hou je van, en kun je van alles mee delen. Maar als je je vrienden individueel bekijkt, heeft elke vriend iets anders, waar jij van kan leren en waar jij persoonlijk van groeit en ontwikkelt. Iedereen om je heen draagt daarin bij. En jij draagt ook iets bij aan het leven van je vrienden. Wat hebben ze aan je? Ben je een luisterend oor, ben je de grappenmaker die laat zien dat je het leven niet al te serieus moet nemen? Wat is jouw toegevoegde waarde?

Een kleine vraag, maar met een groot antwoord. Ik houd mij nu al drie dagen bezig met deze vraag. Ik denk na over mezelf, wat mijn toegevoegde waarde is, maar ik analyseer ook mijn vriendinnen, wat zij mij leren.

Ik ben een type dat mensen in bepaalde situaties een spiegel voor houdt en mijn vrienden dingen vanuit een ander perspectief laat zien en ze hier ook over na laat denken. Eerlijkheid staat voorop. Het is niet altijd wat je wilt horen, maar het moet wel gezegd worden, en zo’n type ben ik. En ik heb om mij heen gemerkt dat niet iedereen hier tegen kan, maar als je in een vriendschap niet eerlijk kunt zijn tegen elkaar, wat is het dan voor een vriendschap? Vrienden heb je nodig om op het juiste pad te blijven. Fouten maken is helemaal niet erg, maar als je het soms even niet meer weet, zijn daar je vrienden om je wakker te schudden. Ik vind dat vrienden dat móeten doen. Soms is het fijn om even te horen wat je wilt horen, maar er zijn altijd moment waarop dat er even niet meer toe doet en draait het puur om de feiten. Ik vind het belangrijk dat iedereen zichzelf ontwikkeld in het leven, niet alleen ik persoonlijk, maar ook de vrienden om mij heen en ik geloof sterk dat je elkaar daar voor nodig hebt en ik vind dat ik een belangrijke rol speel in iemand groeiproces om mij heen. En ook ik heb die mensen nodig. Ik heb ook even nagedacht over mijn vriendinnen en wat zij voor toegevoegde waarde hebben in mijn leven.

De een laat mij zien dat je het leven niet al te serieus moet nemen en dat af en toe een keer helemaal gek doen geen kwaad kan. Eventjes schijt aan de rest hebben. Met een ander kan ik diepe filosofische gesprekken voeren, waar uiteindelijk een blog als deze uitkomt rollen. Wij denken precies het zelfde over dingen in het leven en het is heerlijk om daar uren, dagen over te praten met elkaar. En die vriendin is net als ik, soms moet je even worden wakker geschud, en dan is zij er.
Een andere vriendin laat mij eigenlijk zien hoe ik het niet wil. Meer kan ik me niet zo goed bij haar bedenken. Het is wel een vriendschap, maar ik denk een andere soort vriendschap in vergelijking met wat ik heb met andere meiden. Ik leer heel veel van haar, maar ik leer eigenlijk, dat ik het totaal anders zou aanpakken. De vraag is dan in hoeverre het een goeie vriendschap is, maar goed, in de praktijk merk ik ook wel dat het niet altijd even vlekkeloos verloopt. Ik vind alles prima, zolang het mijn ontwikkeling maar niet in de weg staat.

Continue reading →

05. Communicatie

05. Communicatie

Als er iets belangrijk is, is het wel communicatie. Of het nu verbaal of non-verbaal is, het is o zo belangrijk. Je kunt je uitdrukken, je gevoelens vertellen, je hart luchten, je emoties laten spreken, stil zwijgen of juist instemmen met iets.
Vanaf de dag dat je op deze wereld bent gezet, krijg je allerlei geluiden en stemmen om je heen te horen. Je gaat ze herkennen en paps en mams strijden om jouw eerste woorden. Wordt het ‘papa’ of ‘mama’? Al snel genoeg leer je dat je veel kan duidelijk maken met je stem. Of je nu al kan praten of niet, de toon waarom je een geluid maakt, geeft aan hoe je je voelt. Heb je honger, heb je een vieze luier, heb je pijn, ben je blij, alles kan je door communicatie duidelijk maken. En ook leer je al heel snel dat je door communicatie veel dingen gedaan kan krijgen, zowel verbaal al non-verbaal is. Denk maar eens aan alle pruillipjes, neptranen en zielige oogjes.

Naar mate je ouder wordt leer je steeds meer hoe je de communicatie kan gebruiken én misbruiken. Je leert hoe je mensen kan troosten, kan verblijden. Hoe je tot mensen door kan dringen en hoe je mensen gerust kan stellen. Je leert hoe een zelfde opmerking op verschillende manieren kan worden uitgesproken, en op nog meer verschillende manieren kan worden opgevat. Stemverheffingen of een geruststellende toon. Je leert hoe je mensen op verschillende manieren kan benaderen om zo tot een gewenst resultaat te komen. Je kunt wel uitleggen aan iemand wat een vlieg is, maar je kan het ook uitleggen door te laten zien wat géén vlieg is. Communicatie is het belangrijkste wat er is.

Ook in relaties. En net als een relatie, moet je ook liefde leren. Het gaat met vallen en opstaan en is net zo inspannend als een flinke fietstocht. Soms is liefde zo vermoeiend, maar het geeft je ook zeker een voldaan gevoel. En niet iedereen spreekt dezelfde taal, als het om liefde gaat. Ga eens na in je omgeving, hoeveel relaties er zijn stukgegaan, omdat de communicatie niet goed zat. Als je samen in een relatie niet dezelfde taal spreekt, zal er al snel een einde aan komen. ‘En ze leefden nog lang en gelukkig, maar wel zonder elkaar’. Er wordt nooit in sprookjes verteld dat liefde niet vanzelfsprekend is. Een prinses die haar prins ontmoet en zo jaren lang zonder een klein dipje voortleven. Sprookjes… Gelukkig bestaan ze nog in boeken. Om een relatie goed in stand te houden, moeten we misschien maar in Jip en Janneke taal met elkaar communiceren, wie weet werkt dat

Continue reading →

04. Geniet van het leven-momentjes

04. Geniet van het leven-momentjes

Op internet vond ik het volgende stukje tekst, en dit heb ik altijd bewaard, omdat het me aan het denken heeft gezet:
Als je wilt weten hoe lang een jaar duurt,
vraag het aan iemand die voor zijn examen zakte..

Als je wilt weten hoe lang een maand duurt,
vraag het aan een moeder die haar kind
verloor die een maand te vroeg was geboren..
Als je wilt weten hoe lang een dag duurt,
vraag het aan iemand die met de auto naar Italië ging..
Als je wilt weten hoe lang een minuut duurt,
vraag het aan iemand die zijn vliegtuig miste..

Als je wilt weten hoe lang een seconde duurt,
vraag het aan iemand die zijn familie verloor bij een verkeersongeluk..

Tijd is ontastbaar noch omkeerbaar,
Het einde is ver weg, en tegelijkertijd zo dichtbij.
Koester de momenten die je hebt met degene waarvan je houdt,
En je zult gelukkig zijn. Wees niet degene die zegt;
Ik was te laat
Tijd is raar. Gewoon raar. Tijd is een van de weinige dingen in het leven waar je geen vat op kunt krijgen, je kunt het niet controleren of de baas zijn. Tijd gaat zijn eigen gang, volgt zijn eigen ritme en zal nooit werkelijk stil staan.

Ooit het besef gehad dat je elke dag in je leven maar 1 keer kunt leven? Je zou soms wensen dat je iets overnieuw kon doen, iets anders zou aanpakken, een andere weg zou inslaan, maar hoe dan ook, je kunt niet dezelfde dag overdoen. En opzicht geen probleem, er vanuit gaande dat een persoon 80 jaar wordt, en dus ongeveer 29200 dagen heeft om in te vullen. Genoeg dagen dus om dingen overnieuw te doen. Maar dan mis je die dagen die je gebruikt om dingen overnieuw te doen.
Hoe dan ook, fouten maken is niet erg, en vaak heb je ook de kans om dingen overnieuw te doen, maar wat als het al te laat is? Je bent terecht gekomen in een ruzie en sluit de dag onuitgesproken af. Of dit nu met je partner, vrienden of familie is. Stel je voor er gebeurt iets erg, en je hebt nooit meer de kans om het uit te praten. Ga niet te snel door het leven, waardoor je niet alleen vergeet waar je bent geweest, maar ook waar je nog naar toe gaat. Het leven is geen wedstrijd, maar een reis waarbij het draait om elke stap die je zet. Koester wat vaker de momenten die je gelukkig maken, en vergeet de dagen waar je je rot voelde, zolang je er maar van heb geleerd.

Continue reading →

03. Consequenties

03. Consequenties

Heb je ooit nagedacht over het feit dat alles wat je doet, consequenties met zich meebrengt. Het klappen van de vleugels van een vlinder aan de ene kant van de wereld, kan aan de andere kant van de wereld een wervelstorm veroorzaken. Ik vind toeval, ook met de dood, zo vreemd. We kunnen wel kijken hoe vaak we wel niet dood hadden kunnen zijn, maar dat zijn de keren geweest dat we het gevaar hadden gezien. Stel je voor je gaat een seconde later van huis weg, waardoor je nét achter een ander auto komt, en BOEM..

Dingen die gebeuren hebben een enorme aanloop gehad. Een moment ontstaat soms al echt jaren, jaren daarvoor. Er is een nummer van Paul de Leeuw, met de tekst: "Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde. Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten"

Dus je kunt wel zeggen: Toevallig dat iemand bijvoorbeeld gister tijdens het uitlaten van haar honden onder de trein is gekomen omdat ze haar hond achterna zat op het spoor, maar haar einde was misschien al bepaald, niet toen ze die dag haar honden ging uitlaten, maar misschien juist toen ze besloot om een hond te kopen. Misschien wel doordat haar ouders vroeger altijd een kat hadden gehad en dat zij een hekel daaraan had en daarom een hond wilde.
Het leukste is dat die ouders van haar (om theoretisch door te gaan) die kat uit een nest hebben gekregen van een generatie daarvoor, die van hun ouders was geweest. Misschien was ze, als haar ouders geen kat hadden, waardoor ze geen hond had, waardoor ze niet die honden was gaan uitlaten en onder een trein was gekomen, wel eerder gestorven, omdat ze op de dag dat ze haar hond ging halen anders naar haar moeder was gereden en een auto ongeluk had gehad. Het klinkt heel cru, maar wat ik er mee wil zeggen is dat de kleinste beslissingen, de grootste gevolgen hebben.

Het feit dat jij ademt, zorgt er misschien voor dat over 100000000000 jaar er 0,01 seconden eerder geen lucht is, waardoor een uitvinder misschien wel nét niet zijn uitvinding kon afmaken, waardoor jij nu eigenlijk aan het begin staat van de ondergang van de mensheid. Maar gelukkig kan jij je ouders de schuld geven.

Even wat onwerkelijke voorbeelden misschien, maar de vraag is of je beter uit gevoel kan handelen, of verstand. Of misschien een combinatie van beiden. Zoals ik al zei, alles wat je doet of zegt, heeft consequenties. Ik vind het heerlijk om instinctief te handelen, spontane acties te ondernemen, eerst doen en dan denken. En op dat soort momenten geniet ik echt vol op van het leven. Ik doe wat ik wil op dat moment, en denk even niet aan de gevolgen ervan. Vaak denk ik achteraf dan dat ik iets beter niet had kunnen doen, maar aan de andere kant, het zijn wel herinneren die je creëert. Je kunt elke stap die je onderneemt wel goed doordenken, maar haal je dan wel alles uit het leven? Zou je werkelijk waar over elke stap die je zet willen nadenken? Bij alles wat je doet en zegt, de voor –en nadelen afwegen? Ik weet het niet, ik zou het niet kunnen. Daarvoor ben ik veel te extrovert. Ik leef werkelijk met de dag, ik pluk de dag. Carpe Diem, zoals ze dat zo mooi zeggen. Ik geniet van alles wat ik doe en met wie ik dit doe. En een spontane actie of handeling zal niet altijd verstandig zijn, maar moeten we dan altijd volgens ons verstand leven en niet volgens ons hart?

Ik kijk altijd terug naar de levensweg die ik al heb afgelegd. Genoeg diepte en hoogte punten en alles bij elkaar opgeteld, maken mij zoals ik nu ben. En ik ben intens gelukkig. Dus voorlopig blijf ik doorgaan met leven zoals ik dat wil, spontane acties en herinneren maken. Zo wil ik leven, en waar dat me later brengt, zie ik dan wel. Als ik me daar nu druk om moet maken, kan ik niet alles uit het leven halen. Zolang ik kan terug kijken op mijn leven en oprecht kan zeggen dat ik gelukkig bent met de dingen zoals ze zijn gegaan, zijn mijn consequenties zorgen voor later.

Continue reading →

02. Liefde moet je leren

02. Liefde moet je leren

Is het niet gek dat liefde zoveel met je kan doen. Misschien komt het ondertussen je neusgaten uit, dat geouwehoer over liefde, maar je kunt er niet onderuit dat het ook jou overkomt. Ooit komt er een dag dat je de liefde van je leven gaat tegenkomen. En tot die dag gekomen is zal je regelmatig onderuit gaan. En daar is helemaal niks mis mee. Ik geloof dat dat de enige weg is waar je van leert en jezelf ontwikkeld. Je gaat jezelf flink tegenkomen, en je zal keuzes moeten maken, en dat bevestigt het maar weer eens: het leven is een grote les. Sommige relaties zijn goed, sommige ook niet. Belangrijk vind ik dat je je eigen ‘ ik’ behoudt tijdens een relatie. Zodra je gaat veranderen voor een ander, ben je verkeerd bezig. Ik zeg niet dat je compleet egoïstisch moet zijn, maar je moet wel jezelf blijven en jezelf niet wegcijferen voor een ander. Dus als dat betekent dat je voor jezelf moet kiezen, dan moet je dat doen. Laat je eigen ontwikkeling door niets of niemand tegenhouden. Gebeurt dit wel, dan heb je geen goede relatie. Liefde gaat niet over het vinden van de juiste persoon, maar over het creëren van een goede relatie.

Als je echt van iemand houdt, iemand alles toevertrouwt,
een die echt weet wie je bent, ook je zwakke plekken kent,
die je bijstaat en vergeeft, een die naast en in je leeft,
dan voel je pas wat leven is, en dat liefde geven is.

Ik ben geen expert op dit gebied, zeker niet, ik heb meer dan genoeg mislukte relaties achter de rug, maar dat ik geen expert ben, wil niet zeggen dat ik niet weet wat ik nodig heb. Juist door al die relaties weet je wat je wel en niet in je leven wilt. Uiteindelijk draait niet om hoeveel liefde je hebt in het begin van een relatie, maar hoeveel liefde je hebt opgebouwd tot het einde. En na een tijdje leer je het verschil tussen handjes vasthouden en verliefd worden. Je leert dat een kus niet altijd iets betekent en dat beloftes gebroken kunnen worden op het moment dat ze gemaakt zijn. Je leert om je gevoelens te vertrouwen en om risico’s te nemen, het vinden en verliezen van geluk, het waarderen van herinneringen, leren van het verleden en we moeten ons realiseren dat mensen veranderen en dat soms, heel soms ‘ vaarwel’ ook echt vaarwel betekent. En vaak wordt er tegen je gezegd: Het komt wel goed. En vaak is dat ook wel zo. Maar toch, als er voor jouw gevoel is niet goed zit, dan is het nog niet het einde van het hoofdstuk. Ik bedoel, als je niet met heel je hart achter een beslissing staat, of sommige keuzes een plekje hebt gegeven, dan is iets nog niet volledig afgesloten. Je hart staat nog open voor iemand die je beter niet in je leven kan hebben, en die kleine kiertjes zijn gevaarlijker dan je denkt. Sommige geloven dat volhouden en doorzetten tekenen zijn van kracht en moed. Maar soms zijn er momenten in het leven waarbij iemand veel meer moed nodig heeft, om dingen te laten gaan. Je zult versteld staan hoe ver iemand kan komen vanaf het moment dat je dacht dat iets het einde was.

Dingen die gebeuren, hadden zo moeten zijn en vinden altijd wel een weg. Daar geloof ik echt sterk in. Dingen gebeuren om een reden, weet je nog. En misschien dringen sommige leermomenten niet meteen door, en komt een dag dat je die kennis nodig hebt, en begrijpt waarom sommige dingen gelopen zijn zoals de gelopen zijn. Vergeet niet; liefde is niet alleen krijgen, liefde is vooral ook geven. En ja, ik weet het, liefde is zo ingewikkeld! We krijgen te maken met liefde, nog voor we geboren zijn en we blijven er mee te maken hebben tot na onze dood, want sommige liefde is voor altijd. Ik denk ook niet dat liefde gemaakt is om in een keer begrijpen en onder de knie te hebben. Liefde moet je leren. Liefde zelf zit niet in je hoofd maar in je gevoel. Liefde kiest ervoor zijn eigen weg te gaan en overwint vrijwel altijd. Ergens is er iemand die droomt van jouw lach en die door jouw aanwezigheid geluk in zijn leven heeft. Dus, wanneer je je eenzaam voelt; er is altijd iemand die aan je denkt. Je verliest niets door lief te hebben.

Continue reading →