19. Gelukkig zijn.

19.  Gelukkig zijn.

Mijn leven is een achtbaan. Ik kan geen touw meer vast knopen aan al mijn gevoelens en emoties! Na het schrijven van mijn vorige column, kreeg ik van alle kanten begrip en vroeg iedereen zich af of het wel goed met me ging. Maar echt waar, het gaat weer fantastisch! De momenten van een dipje worden steeds minder en ik kan weer zeggen: ‘Ik ben gelukkig!’

Ik ervaar zo veel verschillende gevoelens terwijl ik door het leven wandel. Vreugde, verdriet, geluk, verbazing. Telkens als ik mezelf een beetje kwijt raak, herpak ik mezelf door me bezig te houden met de volgende vraag: “Wat heb ik nu echt nodig om daadwerkelijk gelukkig te zijn?” Het antwoord op deze vraag altijd hetzelfde en zal ook altijd het zelfde blijven. Het enige wat ik nodig heb om gelukkig te zijn is een sterk gevoel van liefde, verbintenis en vriendelijkheid, zowel bij een vriendschap als partner. Dat is alles wat is nodig heb. Niemand sterft van liefde.

Hoe stom het misschien ook klinkt, ik heb echt een heel leuk leven. Ik leef misschien niet als een filmster, heb geen miljoenen op de bankrekening en ik rij geen dure auto, maar ik geniet wel intens van bepaalde momenten en dan bedenk ik me dat ik heel leuk leef. Ik geniet van de momenten die ik deel met vriendinnen en voel me dan echt gezegend. Ik heb geleerd dat niet alles vanzelfsprekend is en dat ‘geven en nemen’ ook echt van twee kanten moet komen. Ik heb ook een aantal keer in een dip gezeten, waardoor ik me nu heel goed besef wat ik wil en dat ik ook écht volop geniet van nieuwe momenten, nieuwe herinneringen die ik aan het creëren ben. Vergeet niet dat het geluk je niet zomaar komt aanwaaien, vogels moeten ook vliegen voor hun brood.

Op dit moment ben ik alleen maar bezig om te zorgen dat ik gelukkig ben en blijf. Uiteindelijk is het gevoel van daadwerkelijk gelukkig zijn het beste gevoel ter wereld, en alleen jij kan je zo voelen en ik hoop zo erg dat iedereen een keer gelukkig kan zijn. We moeten elkaar een beetje door het leven helpen en dan draag je al bij aan andermans geluk. Dat moment geeft jou ook weer voldoening, zodat je zelf weer iets gelukkiger kan zijn. Lach, als iemand je gelukkig maakt, laat weten als iemand je boos maakt en mis iemand, als diegene niet meer om je heen is. Het leven is je gegeven, en dat moet je koesteren.